--- باران مهر و عطوفت بر آتش خشم و خشونت  به مناسبت میلاد حضرت عیسی مسیح و سال جدید میلادی-2023 در سالگشت میلاد مسعود حضرت عیسی مسیح و برآمدن سال نوی میلادی، انجیل را بگشاییم و در ژرفای آیات زیر به غور و تأمل بنشینیم: «اگر یکدیگر را محبت نماییم، خدا در ما ساکن است و محبت او در ما کامل شده است[...]. خدا محبت است و هرکه در محبت ساکن است در خدا ساکن است و خدا در وی.[...]. در محبت خوف نیست، بلکه محبتِ کامل خوف را بیرون می‌اندازد؛ زیرا خوف عذاب دارد و کسی که خوف دارد، در محبت کامل نشده است. ما او[خدا] را محبت می‌نماییم زیرا که او اول ما را محبت نمود. اگر کسی گوید که خدا را محبت می‌نمایم و از برادر خود نفرت کند، درغگوست؛ زیرا کسی که برادری را که دیده است محبت ننماید، چگونه ممکن است خدایی را که ندیده است محبت نماید؟ و این حکم را از وی یافته‌ایم که هر که خدا را محبت می‌نماید، برادر خود را نیز محبت بنماید.» انجیل، رسالۀ اول یوحنای رسول، گزیده‌ای از آیات 12 تا 21. در این آیات، نکات زیر را می‌توان از عیسی مسیح آموخت: 1. محبت و مهرورزی انسان‌ها نسبت به یکدیگر، نشانۀ ایمان آنان به پروردگار است. بدین‌سان، مهر خداوند در دل ما خانه می‌کند و آنرا سرشار می‌سازد. رشتۀ محبت، انسان را به خدا نزدیک می‌کند و خدا را به انسان. 2. صفت محبت در خداوند، عین ذات اوست. او دوست ما انسان‌هاست. در محبت ترس راه ندارد. مهر، ترس را از ما دور می‌کند. آنان که گرفتار دام خوف اند، در رنج و عذاب روزگار می‌گذرانند. این دردها برآیند نقص ما در مهرورزی است. 3. ما به خدا مهر می‌ورزیم، زیرا این پروردگار بود که نخست سایۀ مهربانی خویش را بر ما گسترد. به سخن دیگر، او به ما رسم مهرورزی آموخت و ما را با گوهر محبت آشنا کرد. 4. کسی که از هم‌نوع خود نفرت دارد و با این وصف مدعی است که به خدا مهر می‌ورزد، دروغ می‌گوید؛ زیرا او که نسبت به دیگر انسان ها با آنکه آنان را می‌بیند، محبت نمی‌کند، چگونه ممکن است به خدایی که ندیده است مهربورزد؟ بنابراین، مهربانی ما نسبت به دیگر انسان‌ها آنگاه رخ می‌نماید که آفریدگار و پروردگار خود را دوست بداریم. این کلمات مسیح- که به ما درس مهرورزی می‌آموزد-، مانند بارانی است که می‌تواند در بارش مهربان خویش، شعله‌های شرربار خشم و خشونت را فسرده سازد. می‌توان دامن مهر را به سوی هم‌نوعان گشود و به سخن مردمان گوش سپرد. نیز می‌توان با رویکرد قهر و غلبه به مصاف آنان رفت. راه نخست، راه خرد، اخلاق و دین است. راه دوم، راه بن‌بست، شکست و روی‌آوردن به ترکستان است. آنچه عیسی مسیح به ما می‌آموزد، رهنوردی در راه نخست و دوری جستن از راه دوم است. راه مسیح راه مهرورزی و شستن سینه‌ها از کینه‌ها و خاموش‌کردن آتش‌های خشم و خشونت است، زیرا از محبت است که خارهاگُل، سِجن‌ها گلشن، نار نور، حزن شادی، غول هادی، نیش نوش، قهر رحمت، مرده زنده، و شاه بنده می‌شود. نمی‌توان از شهروندان متنفر بود و در عین حال خدا را دوست داشت. آنکه در به مِهر مردم بسته است، باد می‌کارد و طوفان درو می‌کند. اما آنکه بذر مهر می‌کارد، مزرع سبز همدلی، همراهی و توفیق به روی او گشوده می‌شود. این دو مسیر به سوی آدمیان باز است. جهان ما امروز نیازمند روی‌آوردن به مهرورزی، مدارا، رحم، شفقت و صلح است و دوری جستن از خشم، انتقام، خشونت و جنگ. سالروز میلاد حضرت عیسی مسیح، پیامبر خِرد، مهرورزی، اخلاق و صلح، و فرارسیدن سال نوی میلادی بر مسیحیان جهان، مردم ایران، به‌ویژه هم‌میهنان عزیز مسیحی، مبارک و خجسته باد. سیدعلی محمودی  11 دی ماه 1401، در آستانه سال 2023 میلادی ---